Historia fajerwerków na świecie

Piękne wzory, spektakularne kolory, fontanny, pióropusze. Znane i lubiane przez wielu nas sztuczne ognie mają jednak bardzo długą i ciekawą historię, która swoje początki ma, aż w dalekich Chinach. 

Kto wynalazł fajerwerki?

Wielu źródłach za ojczyznę fajerwerków uznaje się Chiny. Sztuczne ognie wprawdzie nie wyglądały tak, jak te, które znamy dzisiaj, ale były głośne i wzbudzały nie mniejszą radość, niż dzisiaj. Dźwięk podobny do petardy nie wziął się jednak przypadkiem. W czasach panowania w Chinach dynastii Han – mniej więcej w 206 roku p.n.e., za pomocą huku odstraszano złe duchy. Czyniono to za pomocą wrzucania do ognia pędów bambusa, zwanych pao chuk. Ich eksplozja była na tyle donośna, że skutecznie odstraszała wrogów, potwory (w tym potwora Nian, który według legendy pożerał ludzi) i lokalną dziką zwierzynę. Zwyczaj ten wkrótce na stałe wpisał się w kulturę Chin.

Co symbolizował huk fajerwerków?

Głośny huk symbolizował też szczęście i pomyślność, dlatego wkrótce element ten zaczął towarzyszyć imprezom, zaślubinom i świętom państwowym. Palenie bambusa wkrótce jednak przestało być jedyną atrakcją Chińczyków. Do pirotechnicznych wynalazków dołączył czarny proch, wynaleziony według legend przypadkiem przez królewskich alchemików około VII-VIII wieku.

Co ciekawego pojawiło się w składzie fajerwerków?

Skład nowego ulubionego środka pirotechnicznego stanowił miks siarki, azotanu potasu, arszeniku…i miodu. Początkowo miał być to eliksir długowieczności, ale ten eksplodował w spektakularny sposób, co zachwyciło przypadkowych odkrywców. Ówczesne fajerwerki otrzymały nazwę huo yao, co oznaczało ognisty lek.  

Jak eksperymentowano z fajerwerkami?

Ale to nie wszystko! Bo przecież, gdyby tak włożyć proch do kija bambusowego, efekt huku byłby jeszcze bardziej spektakularny, co też oczywiście uczyniono. Eksperymentując ze składem, stale ulepszano efekty. Z czasem również wykorzystując prymitywny fajerwerk do walk militarnych. To z kolei doprowadziło do powstania pierwszego działa.